του Luigi Pirandello από τους ΘΕΑΤΡΙΝΩΝ ΘΕΑΤΕΣ
Πρεμιέρα: πρώτο δεκαήμερο Οκτωβρίου 2017 στο Studio Κυψέλης
Η ταυτότητα της παράστασης
Οι Θεατρίνων Θεατές , πιστοί στο χειμερινό τους ραντεβού , πάντα με ιδιαίτερα προσεγμένο ρεπερτόριο, προγραμμάτισαν και ετοιμάζουν για τον φετινό χειμώνα, ένα έργο σταθμό στην ιστορία του σύγχρονου θεάτρου, την κωμωδία του Luigi Pirandello «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», σε φρέσκια, ολοκαίνουρια απόδοση της Ροζίτας Σώκου και με εκλεκτούς συνεργάτες.
Την σκηνοθεσία , τους στίχους και τον φωτισμό υπογράφει ο Γιώργος Λιβανός, την μουσική σύνθεση και διδασκαλία ο Σάκης Τσιλίκης, την κινηματογράφηση ο Γιάννης Σολδάτος , τα σκηνικά και τα κοστούμια η Γιοβάννα Πρασίνου, την χορογραφία ο Σίμωνας Πάτροκλος , το μοντάζ ο Αντώνης Μανδρανής , την φωτογραφία ο Ζώης Τριανταφύλλου - Σφακιανάκης καθώς και ο Κώστας Βολιώτης και την επικοινωνία η Νατάσα Παππά.
Στην διανομή πρωταγωνιστούν με σειρά εμφάνισης οι: Καίτη Ιμπροχώρη , Νίκος Γιάννακας, Γιάννης Τσιώμου, Μάνος Χατζηγεωργίου, Όλγα Πρωτονοταρίου, η Σοφία Μπεράτη , η Λίλη Τέγου, η Ζωρζέτ Μιρόν, ο Άγγελος Δεληκάρης, ο Ανδρέας Ζαχαριάδης και ο Χρήστος Μαραθιάς.
Την παράσταση συνοδεύει μουσικά στο πιάνο η Νίκη Γκουντούμη.
To training της ομάδας Θεατρίνων Θεατές για την κάθε παράσταση , όπως κάθε χρόνο, είναι πολύμηνο και απαιτεί ιδιαίτερη προετοιμασία τόσο στον λόγο όσο και στο σώμα και την φωνή, σύμφωνα με την μέθοδο του Γραμμικού Συμβολισμού που ο Γιώργος Λιβανός εκπροσωπεί στην Ελλάδα.
Λίγα λόγια για το έργο
Το έργο του Pirandello, σύγχρονο και αλληγορικό, παρουσιάζει με μαεστρικό τρόπο δύο παράλληλες ιστορίες που συναντιούνται μαγικά, ενός θιάσου που αυτοσχεδιάζει και παρουσιάζει μια παράσταση και μιας φιλελεύθερης Σιτσιλιάνικης οικογένειας με τρεις κόρες που ερωτοτροπούν ανενδοίαστα. Όλα αυτά με φόντο την Ιταλική επαρχία του ΄50.
Το έργο πρωτοπαίχτηκε στο Τορίνο τον Απρίλιο του 1930 και στην Ελλάδα παρουσιάστηκε σε μετάφραση και σκηνοθεσία Δημήτρη Μυράτ τον Οκτώβριο του 1961. Έκτοτε παρουσιάζεται συχνά- περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο του δημιουργού- ανά τον κόσμο, πάντα με μεγάλη επιτυχία.
Ο Pirandello, γνωστός για την θέση του πάνω στην υποκειμενικότητα της ανθρώπινης εικόνας, δοκιμάζει νεωτερισμούς και το συγκεκριμένο έργο είναι μια τέτοια περίπτωση: ο σκηνοθέτης παρεμβαίνει μέσα στην παράσταση και οι ηθοποιοί κάποιες στιγμές γίνονται ο εαυτός τους πριν επιστρέψουν και πάλι στον ρόλο τους. Σύμφωνα με τους μελετητές, το έργο αυτό αποτελεί μια «διαμαρτυρία κατά της παντοδυναμίας και των αυθαιρεσιών των σκηνοθετών της εποχής- κάθε εποχής».
