Τελευταίες Παραστάσεις: "Ο Παίκτης" του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι στο Θέατρο 104

img

Μετά από δύο πολύ επιτυχημένες σεζόν γεμάτες με την μεγάλη ανταπόκριση του κοινού και των κριτικών «Ο Παίκτης» φτάνει στο τέλος του. Τελευταία παράσταση την Τρίτη 7 Ιανουαρίου. (Η παράσταση της παραμονής Πρωτοχρονιάς δε θα πραγματοποιηθεί).

Του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη

Τελευταίες παραστάσεις

30/12 & 6/1, 7/1

Youtube Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=9GcMdG8jGYo&feature=share&fbclid=IwAR0HuyTQSp6o-NYI5erR9u0Lwh7BRfzCxYVJeE502qAU8IpplXIN0G6Dtik

Σε μια μικρή πόλη της Γερμανίας, αριστοκράτες, κοινοί θνητοί και απατεώνες επιδίδονται με πάθος στα τυχερά παιχνίδια. Με άκρατο κυνισμό και με σαφείς διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις τζογάρουν χρήματα, ανθρώπους και αισθήματα. Εκεί, σε αυτή τη μικρογραφία της Ευρώπης με τις πολλές γλώσσες, τις διαφορετικές νοοτροπίες και με τις ιδιαιτερότητες κάθε λαού, ο Αλεξέι Ιβάνοβιτς θα παρασυρθεί στη δίνη του αδιέξοδου έρωτα και θα παίξει στη ρουλέτα κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.

Η Σοφία Καραγιάννη με μια αξιόλογη ομάδα ηθοποιών και συντελεστών, υπογράφει τη σκηνοθεσία σε ένα από τα πιο κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που καταπιάνεται κυρίως με το πάθος του τζόγου, αλλά και με άφθονο χιούμορ σαρκάζει την κοινωνία της εποχής του συγγραφέα, που είναι εθισμένη όσο και η δική μας, παρά τις πολιτισμικές διαφορές, στον εύκολο πλουτισμό και το χρήμα. Και κάπου εκεί βρίσκεται ο έρωτας, αδυσώπητος και άστοργος, για να εξυψώσει ακόμη περισσότερο την κατάρρευση του ήρωα.

Ο Παίκτης γράφτηκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής του συγγραφέα και εκδόθηκε το 1866. Το 1863 στο καζίνο του Βισμπάντεν ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι χάνει όλα του τα χρήματα. Δέχεται να εξοφλήσει τα χρέη του, παραδίδοντας σε σύντομο χρονικό διάστημα ένα καινούργιο βιβλίο. Τα καταφέρνει, υπαγορεύοντας το κείμενο στη στενογράφο Άννα Σνίτκινα την οποία παντρεύεται λίγο αργότερα. Έτσι , μέσα σε 26 μέρες, γράφτηκε ο Παίκτης, ένα έργο βαθιά ψυχολογικό με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία, και ένα από τα πιο σημαντικά έργα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη

Μετάφραση (από τα γαλλικά): Μιλτιάδης Σαλβαρλής

Προσαρμογή κειμένου: Σοφία Καραγιάννη, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Βάσια Mίχα

Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνα Κρίγκου

Μουσική: Στάθης Δρογώσης

Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Βάσια Μίχα

Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Trailer: Στέφανος Κοσμίδης

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παραγωγή: GAFF

Ερμηνεία (με αλφαβητική σειρά): Βασιλική Διαλυνά, Κορίνα Θεοδωρίδου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Αλέξανδρος Τούντας

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Πούσκιν

Πληροφορίες Παράστασης

Παραστάσεις Από Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου ως 7 Ιανουαρίου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

Δευτέρα & Τρίτη στις 21:15


Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 12€

Μειωμένο: 10€

Ατέλειες: 5€

 

Διάρκεια παράστασης

90 λεπτά χωρίς διάλειμμα

Προπώληση εισιτηρίων

Viva.gr

Έγραψαν για τον Παίκτη

“Στη συμπύκνωση της διασκευής διατηρούνται οι βασικές σχέσεις και τα επεισόδια του σπουδαίου, εν πολλοίς αυτοβιογραφικού, μυθιστορήματος του Ντοστογιέφσκι και χάρη στις ερμηνείες των τεσσάρων ηθοποιών (Βασιλική Διαλυνά, Κορίνα Θεοδωρίδου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Αλέξανδρος Τούντας) η σκηνική αφήγηση έχει καλό, σφιχτό ρυθμό”.

Ματίνα Καλτάκη – Καθημερινή

“Συμπερασματικά, στη σκηνή του Θεάτρου 104, παρακολούθησα μια σύγχρονη παράσταση ενός κλασσικού έργου της παγκόσμιας λογοτεχνίας, προσαρμοσμένο έξυπνα στη θεατρική συνθήκη, χωρίς να αλλοιώσει το νοηματικό του ιστό”.

Παναγιώτης Μήλας – Catisart

«Το βαθιά ψυχολογικό μυθιστόρημα του Φίοντορ Νοστογιέφσκι, ο «Παίκτης» ευτυχεί στα χέρια της Σοφίας Καραγιάννη που αναδεικνύει ισότιμα τον υπαρξιακό και κοινωνικό σαρκασμό του”.

Στέλλα Χαραμή – Monopoli

“Επομένως, είναι μια από τις καλύτερες παραστάσεις της τρέχουσας θεατρικής περιόδου και μια θεατρική μεταφορά του αθάνατου Ντοστογιέφκσι που έχει ταυτιστεί πια τόσο με το έργο του που να νομίζει κανείς πως αυτοβιογραφείται”.

Γιώργος Χριστόπουλος – Onlytheater

"Η παράσταση της Σοφίας Καραγιάννη καταφέρνει να «παίξει» με το ντοστογιεφστικό ύφος και πνεύμα, με σύγχρονες πρακτικές και με υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στο σπουδαίο αυτό κείμενο, κλείνοντας σπιρτόζικα το μάτι στο σήμερα. Το βασικό χαρακτηριστικό της, είναι η υψηλή αισθητική, πράγμα που είναι ένα από τα ζητούμενα στο σύγχρονο θέατρο και που δυστυχώς δεν είναι ούτε κεκτημένο, ούτε δεδομένο".

Κώστας Ζήσης – Tetragwno

“Ο Ιωσηφίδης εξαιρετικός κατρακυλά τον ήρωά του σε ένα δρόμο με μόνο τέρμα τον πάτο αποδίδοντας πολύ εύστοχα, σωματικά και εκφραστικά διαφορετικά συναισθήματα. Πιο σταθερή, δυναμική και ψυχρή στέκεται δίπλα του η Κορίνα Θεοδωρίδου φωνάζοντάς του με κάθε τρόπο «παίξε». Η Βασιλική Διαλυνά από την άλλη αναλαμβάνει διπλό ρόλο, αρχικά νέα, τσαχπίνα, άμυαλη και ερωτική όπως το κόκκινο φόρεμά της, θα γίνει στη συνέχεια η γριά θεία, ιδιότροπη, λιγάκι αγενής αλλά σίγουρα απολαυστική. Τρεις τέλος ρόλους αναλαμβάνει ο Αλέξανδρος Τούντας ο οποίος με μικρές διαφοροποιήσεις μπαινοβγαίνει άνετα στους ρόλους του στρατηγού, του Γάλλου και του Άγγλου”.

Ιωάννα Βαρδαλαχάκη – Clickatlife

“Πρόκειται για χρονικό προαναγγελθείσας κατάρρευσης, παντός είδους.

Ένα θεατρικό εγχείρημα, που το διακρίνουν ο ζήλος και η αφοσίωση, όλων των συντελεστών. Προσεγμένη μετάφραση, αβανταδόρικη σκηνοθεσία και εύφορες ερμηνείες, συνηγορούν στη δημιουργία μιας παράστασης που με δραματική ακρίβεια, συγκινεί το θυμικό μας, μας πλουτίζει και μας ψυχαγωγεί”.

Ζωή Τόλη - EnetPress

“Η Σοφία Καραγιάννη αποκαλύπτει πλήρως το Ντοστογιέφσκι, οι ήρωες του δεν εμφανίζουν ίχνος κοινωνικής διαμαρτυρίας, είναι θύματα της υποτέλειας των παθών τους, δρουν μέσα σε μια περιρρέουσα πραγματικότητα χωρίς συνειρμική διάσταση και αλληλουχία λόγων και έργων, αποστασιοποιημένοι από το βάθρο των ηθικών αρχών, βουλιάζουν συνεχώς σε μια κινούμενη άμμο αυτή των ενστίκτων, των παρορμήσεων και του χαοτικού ψυχισμού τους”.

Μαριλιάνα Ρηγοπούλου – Fragile

“Η σκηνοθεσία, μέσα από το εύρημα των μασκών, μας δίνει ένα ενδιαφέρον εικαστικό και σημειολογικό αποτέλεσμα ενώ ταυτόχρονα με ελάχιστα μέσα και άψογο συντονισμό δημιουργεί δυναμικές εστίες δράσης έξοχα χορογραφημένες. Μέσα από την κίνηση και τους ήχους, αξιοποιούνται τα ευρήματα που συντονίζουν την δράση, αποκαλύπτοντας τα πολλαπλά επίπεδα της με σαρκασμό και χιούμορ”.

Μαρία Κυριάκη – episkinis

"Η Σοφία Καραγιάννη σκηνοθετεί τέσσερις εξαιρετικούς ηθοποιούς, οι οποίοι με ελάχιστα αλλά ουσιαστικά μέσα μας αφηγούνται μια ιστορία τζόγου, εθισμού και ξεπεσμού. Η ρουλέτα γίνεται ο πρωταγωνιστής όχι μόνο της ιστορίας αλλά και της σκηνής, με τους ηθοποιούς να σωματοποιούν την κυκλική κίνηση της μπίλιας σε ένα σχεδόν ερωτικό κάλεσμα που χωροθετείται στο υπογάστριο. Σαν να πρόκειται για ένα ζωώδες ένστικτο που ταυτόχρονα σε απωθεί και σε κυριαρχεί. Το καζίνο γίνεται ο ναός που προσπίπτουν αιτούμενοι την εύνοια της Τύχης και αφιερώνονται κυριολεκτικά και απόλυτα σε αυτήν".

Νάγια Παπαπάνου – Boem Radio

"Η Σοφία Καραγιάννη σκηνοθετεί μια αξιόλογη ομάδα ηθοποιών και συντελεστών. Δημιουργεί μια παράσταση με ρυθμό και γρήγορη ροή… Δημιουργεί ερωτήματα, αλλά κυρίως αγγίζει το ρώσικο τρόπο σκέψης και γέλιου. Αξίζει να σημειωθεί η εξαιρετική μουσική του Στάθη Δρογώση, ομόπνοη με την σκηνοθετική άποψη"

Μαρία Μαρή – theatromania

“Η Σοφία Καραγιάννη μας έχει συνηθίσει να καταπιάνεται με έργα δύσκολα – κλασσικά ή σύγχρονα δεν έχει σημασία – αρκεί (νομίζω) να μπορεί να τα δει με διαφορετική ματιά, να τα μελετήσει σε όλες τους τις διαστάσεις και να θεωρεί ότι έχει την δυνατότητα να αποκαλύψει το πυρηνικό τους βάθος, νοηματικά και, κυρίως, υποκριτικά. Το είδαμε στον Διγενή Ακρίτη, στο Μικρό Πόνυ, στο Μάρτυς μου ο Θεός, για να αναφέρω μόνο τα πιο πρόσφατα”.

Ελένη Λιντζαροπούλου – Fractal

Η Σοφία Καραγιάννη μας έχει συνηθίσει να καταπιάνεται με έργα δύσκολα – κλασσικά ή σύγχρονα δεν έχει σημασία – αρκεί (νομίζω) να μπορεί να τα δει με διαφορετική ματιά, να τα μελετήσει σε όλες τους τις διαστάσεις και να θεωρεί ότι έχει την δυνατότητα να αποκαλύψει το πυρηνικό τους βάθος, νοηματικά και, κυρίως, υποκριτικά. Το είδαμε στον Διγενή Ακρίτη, στο Μικρό Πόνυ, στο Μάρτυς μου ο Θεός, για να αναφέρω μόνο τα πιο πρόσφατα.

"Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης με τη Σοφία Καραγιάννη είναι σήμερα το πολιτιστικό ορμητήριο GAFF όπου οι δυο τους με την ομάδα τους δημιουργούν έργα θαυμαστά όπως «Ο Παίχτης» που είδαμε στο «104».

Κωνσταντίνος Μπούρας – Η Πόλη ζει

“Η σκηνοθέτρια Σοφία Καραγιάννη, σε συνέχεια όλων των καλοδουλεμένων παραστάσεων που έχει υπογράψει μέχρι σήμερα, ενορχηστρώνει άλλη μια παράσταση θαυμάσια στο σύνολό της, η οποία υπηρετεί πιστά το ντοστογιεφσκικό πνεύμα, με σύγχρονη προσέγγιση και προσεγμένη αισθητική”.

Ράνια Μπουμπουρή – diastixo

Μέσα στα 80 λεπτά του έργου, βιώνουμε την έννοια του κλασικού μαζί με το μοντέρνο σε ένα αποτέλεσμα που δημιουργεί αξέχαστες υποκριτικές ερμηνείες και αποτελεί ως σκηνοθεσία κάτι το εντελώς διαφορετικό και ξεχωριστό.

Αγγελική Μπάτσου – Kallitexnes.gr

“Η Σοφία Καραγιάννη σκηνοθέτησε την παράσταση της με τρόπο ευφυή, αφαιρετικό, παίζοντας με τους συμβολισμούς, επιτρέποντας όμως, ακόμα και στον πιο άπειρο θεατή να κατανοήσει την παραστασιακή σύμβαση”.

Κάτια Σωτηρίου – My Theatro

Το βασικό ατού της παράστασης είναι η ισορροπία ανάμεσα στο χιούμορ που προκύπτει από τη δράση και στην τραγικότητα της πλοκής. Ιδιαίτερα ευρηματική είναι η σύνδεση που επιτυγχάνεται ανάμεσα στην εποχή του έργου και στις μέρες μας.”

Στέλλα Τρέχα – Debop