Ανακοινώθηκαν από την Αθηναϊκή Σκηνή οι παραστάσεις που επιλέχτηκαν για να συμμετάσχουν στην τελική φάση του ετήσιου Athstage Festival..
Το Φεστιβάλ, που έχει γίνει πια θεσμός, έχει διαγωνιστικό χαρακτήρα και ο νικητής παίρνει σαν έπαθλο 10 ημέρες δωρεάν χρήσης του θεάτρου ενώ η παράστασή του συμπεριλαμβάνεται στο ρεπερτόριο της Αθηναϊκής Σκηνής για το έτος 2017-2018.
Υπεύθυνη διοργάνωσης της παράστασης: Θεοδώρα Πουή-Σαμουρίδου
Μουσική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Σιάππας
Φωτισμοί-Ήχος: Κωνσταντίνος Σιάππας
Κοστούμια-Σκηνικά: Θεοδώρα Πουή – Σαμουρίδου
Τραγούδι: Χαρά Γεωργακοπούλου & Εφραιμία Γιούλη
Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά):
Αναστασοπούλου Έλλη
Γεωργακοπούλου Χαρά
Γιούλη Εφραιμία
Γκουζούμα Αναστασία
Κούλη Ελένη
Μπαστά Ζωή
Μπουλάκου Κατερίνα
Νικολάου Βασίλης
Οκολίστα Κρισίλντα
Παπαδάκου Ναταλία
Σαλάκου Μελίσα
Φαίντ Άννα
Φασίτσας Θρασύβουλος
Φίλη Σοφία &
& Φιντάνης Χρήστος
Η παράσταση αποτελεί έναν ύμνο στην αγάπη και στη συγχώρεση που πολλοί μεγάλοι Έλληνες & ξένοι δραματουργοί έχουν υμνήσει με τα έργα τους ανά τους αιώνες. Μέσα από τον έμμετρο λογοτεχνικό λόγο του θρυλικού αυτού ειδυλλίου γινόμαστε κοινωνοί των διαχρονικών αυτών αξιών ,αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τα ανθρώπινα πάθη που τις αντιπαλεύονται. ‘’Αχ, η αγάπη μάνα μου, πεντάκριβη μανούλα ,δεν είναι χόρτο για να βγει με τόση ευκολία. Είν’ η αγάπη βάτος, που αν τύχει ,μάνα, και πιαστείς μέσα στις αγκαθιές του δεν ξεμπερδεύεις εύκολα, θα φύγεις λαβωμένη.’’ Σπύρος Περεσιάδης
Σε μια παράσταση θεάτρου playback δεν υπάρχει κείμενο… Το κείμενο δημιουργείται την ώρα της παράστασης… όποιος θεατής νοιώσει την ανάγκη, μοιράζεται με τους ηθοποιούς και το κοινό μια ιστορία, μια σκέψη, ένα συναίσθημα, ακόμα κι ένα όνειρο που είδε… ή… που θα ήθελε να δει… και μια ομάδα ειδικά εκπαιδευμένων ηθοποιών αναλαμβάνει να το παίξει εκείνη την στιγμή… Αυτοσχεδιαστικά, με λόγο, ήχο, κίνηση και στοχεύοντας στην σουρεαλιστική ή συμβολική απόδοση της ιστορίας. Με όχημα την θεατρική παιδεία, απαραίτητη προϋπόθεση για την ΘΕΑΤΡΙΚΗ απόδοση των ιστοριών και στόχο την εμψύχωση και επικοινωνία των θεατών.
"ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ"
Λουΐτζι Πιραντέλλο "Ο Άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα"
Υπόθεση: Η ανθρώπινη απελπισία, εδράζεται αυτό το βράδυ σε έναν σταθμό υπεραστικού τραίνου, όπου κάποιος αργοπορημένος ταξιδιώτης χάνει την νυχτερινή αμαξοστοιχία καιείναι υποχρεωμένος να περιμένει μέχρι το πρωΐ. Εκεί, θα τον συναντήσει τυχαία ο Άνθρωπος " με το λουλούδι στο στόμα" για να τον εισάγει στο μυστήριο του θανάτου, μέσα από μία προσωπική του διήγηση.